احتمالا اگر به فرش زیر پایتان نگاه کنید اگر از نوع مدرنش نباشد،نگاهتان به یکی از گلهای شاه عباسی برخورد میکند.دایرهی قلب مانندی در میانه گل با شکلی مدور و پیچش درونی که در تضادی زیبا با برگهای نوکتیز در حاشیه قرار گرفته و زیبایی خاصی را که حاصل این تضاد است به دست میدهد.به راستی که هر آنچه از زیبایی در این هستی پدید میآید حاصل یک تضاد است، اینطور فکر نمیکنید؟ به نقوش شاه عباسی برگردیم که معمولا به دو صورت غالب و مغلوب در شکلهای ۴ پر، ۵پر،۶پر در زمینه فرش یا حاشیههای فرش به کار میروند.
گلهای شاه عباسی در حقیقت همان گل نرگسی است که از تکرار دو دایره و دو برگ بوجود میآید؛ از این سادهتر نمیشود این گل رمزآلود را توصیف کرد،رمزآلود از این منظر که خالقش در طول تاریخ مشخص نیست و زمان خلقش نیز. شواهد تاریخی میگوید که از زمان هخامنشیان گل شاه عباسی با همین طرح وجود داشته ولی در دوران صفویه به ویژه شاه عباس اول به اوج خود رسیده است.
شاه عباس اول در دوران حکومت پرقدرت خود بسیار به هنر و اهالی هنر اهمیت داده است و برای بافت قالی و پارچه کارگاه های بزرگ و زیادی برپا کرده است؛اسناد تاریخی بسیاری نشان میدهد که گل شاه عباسی روی قالیهای آن زمان بسیار به کار رفته است و نامگذاریاش هم به شاه عباس اول باز میگردد.برخی آن را نشانه ی طراوت و برخی دیگر در عهد قدیم این گل را نشانهی خورشید میدانستند.
با این مقدمهی کامل و درخور سعی بر آن شد که گل شاه عباسی و قدمت تاریخاش را معرفی کنیم و بگوییم که در هفتههای پایانی تابستان خانه مد نغمه کیومرثی با الهام از گلهای شاه عباسی و دوران پرشکوه صفویه مجموعهی«گلهای باغ شاه عباسی»را که عظمت و شکوه درباری را با طراحیهایش هویدا میسازد،پدید آورد. این مجموعه با ۱۲ لوک در فشنشوی میلان به نمایش گذاشته میشود تا بار دیگر با همت عالی خانهی مد کیومرثی هنر ایرانی در حافظهی مد دنیا ماندگار شود.
تمام عناصر به کار گرفته شده در این مجموعه از پارچه سازی ها،ابریشم خام،ترمه ها تا دکمه ، پیکسلها و تمام جزئیات اشاره به دوران صفویه دارند.لباسهایی دنبالهداری با برشهایی به شکل گل شاه عباسی، سنگ دوزی های دستدوز و اکسسوریهای قلمزنیشده همه و همه گوشهای از شکوه و فر هنر ایرانی را به نمایش میگذارد. رونمایی از این کالکشن بیبدیل در ایران همزمان با شروع پاییز است.